O godzinie 9:45 kardynał Kevin Farrell, kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego, ogłosił z Domu Świętej Marty śmierć papieża Franciszka następującymi słowami:
„Najdrożsi bracia i siostry, z głębokim smutkiem muszę ogłosić śmierć naszego Ojca Świętego Franciszka. O godzinie 7:35 rano Biskup Rzymu, Franciszek, powrócił do domu Ojca. Całe jego życie było oddane służbie Panu i Jego Kościołowi. Uczył nas wierności, odwagi i powszechnej miłości, zwłaszcza wobec najuboższych i zmarginalizowanych, żyjąc wartościami Ewangelii. Z ogromną wdzięcznością za jego przykład prawdziwego ucznia Pana Jezusa, polecamy duszę papieża Franciszka nieskończonemu miłosierdziu Boga w Trójcy Jedynego.”

Papież został przyjęty do Polikliniki Gemelli w piątek, 14 lutego 2025 roku, po kilku dniach zmagania się z zapaleniem oskrzeli.
Stan kliniczny papieża Franciszka stopniowo się pogarszał, a 18 lutego lekarze zdiagnozowali obustronne zapalenie płuc.
Po 38 dniach pobytu w szpitalu zmarły papież powrócił do swojej watykańskiej rezydencji w Domu Świętej Marty, by kontynuować rekonwalescencję.

W 1957 roku, mając dwadzieścia kilka lat, Jorge Mario Bergoglio przeszedł operację usunięcia części płuca w rodzinnej Argentynie, które zostało poważnie uszkodzone przez infekcję dróg oddechowych.
W późniejszych latach życia papież Franciszek często cierpiał na schorzenia układu oddechowego, a w listopadzie 2023 roku odwołał planowaną wizytę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich z powodu grypy i zapalenia płuc.

W kwietniu 2024 roku zmarły papież Franciszek zatwierdził zaktualizowane wydanie księgi liturgicznej zawierającej obrzędy pogrzebu papieża, która posłuży podczas jeszcze nieogłoszonej Mszy pogrzebowej.
Drugie wydanie Ordo Exsequiarum Romani Pontificis wprowadza kilka nowych elementów, m.in. dotyczących postępowania z ciałem papieża po śmierci.
Stwierdzenie zgonu odbywa się w kaplicy, a nie w pomieszczeniu, w którym nastąpiła śmierć, a ciało zostaje natychmiast umieszczone w trumnie.

Arcybiskup Diego Ravelli, Mistrz Papieskich Ceremonii Liturgicznych, poinformował, że zmarły papież Franciszek zażyczył sobie, by obrzędy pogrzebowe były uproszczone i koncentrowały się na wyrażeniu wiary Kościoła w Zmartwychwstałego Chrystusa.
„Odnowiony ryt – powiedział arcybiskup Ravelli – pragnie jeszcze mocniej podkreślić, że pogrzeb Biskupa Rzymu jest obrzędem pasterza i ucznia Chrystusa, a nie osoby możnej według miar tego świata.”

Źródło: https://www.vaticannews.va/en/pope/news/2025-04/pope-francis-dies-on-easter-monday-aged-88.html

Liturgia Wigilii Paschalnej, sprawowana w sobotni wieczór, jest najważniejszą i najuroczystszą celebracją całego roku liturgicznego — sercem Triduum Paschalnego oraz kulminacją świętowania Zmartwychwstania Chrystusa. W naszej parafii przewodniczył jej ks. Adrian Łukowicz, wikariusz, wraz z wszystkimi księżmi pracującymi w parafii, co podkreśliło wspólnotowy i uroczysty charakter tej niezwykłej nocy.

Liturgia rozpoczęła się na zewnątrz kościoła, przy rozpalonym ognisku, gdzie nastąpiło poświęcenie ognia. Następnie ks. Adrian przygotował paschał — świecę symbolizującą zmartwychwstałego Chrystusa — i naznaczył ją znakami: krzyżem, literami Alfa i Omega oraz bieżącym rokiem, a potem zapalił ją od nowego ognia. W uroczystej procesji światło Chrystusa zostało wniesione do ciemnego kościoła, gdzie stopniowo rozjaśniało mrok, zapalając świece wiernych. Trzykrotne wezwanie „Światło Chrystusa” i odpowiedź „Bogu niech będą dzięki” niosły głęboki wymiar symboliczny: ciemność grzechu ustępuje przed światłem Zmartwychwstałego.

Po dotarciu do ołtarza ks. Adrian uroczyście odśpiewał Orędzie Paschalne (Exsultet) — starożytny hymn wychwalający Zmartwychwstanie, który zaprasza do radości całą ziemię, aniołów i lud Boży. Był to moment niezwykle podniosły, wprowadzający wszystkich w świętowanie zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.

Następnie rozpoczęła się Liturgia Słowa, w której odczytano aż siedem czytań ze Starego Testamentu, każde zakończone psalmem responsoryjnym i modlitwą. Poszczególne fragmenty ukazywały historię zbawienia — od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z Egiptu, aż do zapowiedzi Nowego Przymierza. Po nich zabrzmiało uroczyste „Chwała na wysokości Bogu”, a dzwony i organy, milczące od Wielkiego Czwartku, znów rozbrzmiały z całą mocą, ogłaszając radość ze Zmartwychwstania.

Po Epistole, czyli czytaniu z Listu św. Pawła, wierni wysłuchali Ewangelii o pustym grobie — o tym, że Jezus żyje. W kazaniu ks. Adrian podkreślił, że noc Zmartwychwstania to czas przejścia: z ciemności do światła, ze śmierci do życia, ze strachu do nadziei. Zwrócił uwagę, że to właśnie w tej nocy objawia się najgłębszy sens chrześcijańskiej wiary — Chrystus naprawdę zmartwychwstał i daje nam udział w nowym życiu.

W dalszej części celebracji nastąpiła Liturgia Chrzcielna. Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych, kapłan poświęcił wodę chrzcielną, zanurzając w niej paschał jako znak uświęcenia. Wszyscy wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekając się zła i wyznając wiarę w Boga, po czym zostali pokropieni wodą święconą — jako przypomnienie chrztu i oczyszczenia, które daje nowe życie w Chrystusie.

Liturgię dopełniła Eucharystia, w której cała wspólnota zjednoczyła się z Jezusem Zmartwychwstałym, przyjmując Go w Komunii Świętej. Była to uczta paschalna — prawdziwe święto nowego życia. Kościół był już jasno oświetlony, ozdobiony kwiatami, co wyrażało głęboką wiarę w zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią.

Wigilia Paschalna była nie tylko upamiętnieniem wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat, ale żywym uczestnictwem w misterium paschalnym — przejściu Jezusa ze śmierci do życia. W tej liturgii cały Kościół staje się świadkiem Zmartwychwstania i głosi: Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!

Zdjęcia wykonał Piotr Piszczek.

W Wielki Czwartek w naszej parafii wraz z całym Kościołem tak Wschodu jak i Zachodu rozpoczęliśmy Triduum Paschalne – trzy święte dni, które są centrum całego roku liturgicznego. To czas, kiedy wspominamy najważniejsze wydarzenia naszej wiary: mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.

Wieczorem odprawiona została Msza Wieczerzy Pańskiej, która upamiętnia Ostatnią Wieczerzę – moment, w którym Jezus ustanowił sakrament Eucharystii oraz kapłaństwa. Liturgii przewodniczył ks. Łukasz, a koncelebrowali ją wszyscy kapłani posługujący w naszej parafii. Kazanie wygłosił ks. Marcin Słodczyk. Uroczystość miała podniosły, ale jednocześnie bardzo modlitewny charakter. W liturgii wykorzystano zabytkowe ornaty, które zwykle nie są używane na co dzień. Ich obecność nie tylko podkreśliła wyjątkowość tego wieczoru, ale także nawiązała do tradycji Kościoła i jego ciągłości – Eucharystia, którą sprawujemy dziś, to ta sama Ofiara, którą Jezus złożył dwa tysiące lat temu.

Po zakończeniu Mszy świętej Najświętszy Sakrament został przeniesiony do ciemnicy – specjalnie przygotowanego miejsca adoracji. W tym roku dekoracja ciemnicy była wyjątkowo symboliczna. Nawiązywała do ofiary Chrystusa na krzyżu oraz do jej uobecniania podczas każdej Mszy świętej.

Figura Jezusa została ubrana w szaty mszalne, co miało przypominać, że ten sam Jezus, który cierpiał i oddał życie na krzyżu, jest obecny na ołtarzu w czasie każdej Eucharystii. Ciemnica stała się miejscem ciszy, modlitwy i refleksji – okazją do osobistego spotkania z Jezusem, który w Ogrójcu modlił się, przygotowując się na swoją mękę. Rozpoczęcie Triduum Paschalnego to zaproszenie do tego, by przejść z Jezusem drogę od Wieczernika, przez Golgotę, aż po pusty grób. To nie tylko wspomnienie wydarzeń z przeszłości, ale ich duchowe przeżywanie tu i teraz – razem z Kościołem i wspólnotą wierzących.

Zdjęcia wykonał Piotr Piszczek.