Liturgia Wigilii Paschalnej, sprawowana w sobotni wieczór, jest najważniejszą i najuroczystszą celebracją całego roku liturgicznego — sercem Triduum Paschalnego oraz kulminacją świętowania Zmartwychwstania Chrystusa. W naszej parafii przewodniczył jej ks. Adrian Łukowicz, wikariusz, wraz z wszystkimi księżmi pracującymi w parafii, co podkreśliło wspólnotowy i uroczysty charakter tej niezwykłej nocy.

Liturgia rozpoczęła się na zewnątrz kościoła, przy rozpalonym ognisku, gdzie nastąpiło poświęcenie ognia. Następnie ks. Adrian przygotował paschał — świecę symbolizującą zmartwychwstałego Chrystusa — i naznaczył ją znakami: krzyżem, literami Alfa i Omega oraz bieżącym rokiem, a potem zapalił ją od nowego ognia. W uroczystej procesji światło Chrystusa zostało wniesione do ciemnego kościoła, gdzie stopniowo rozjaśniało mrok, zapalając świece wiernych. Trzykrotne wezwanie „Światło Chrystusa” i odpowiedź „Bogu niech będą dzięki” niosły głęboki wymiar symboliczny: ciemność grzechu ustępuje przed światłem Zmartwychwstałego.

Po dotarciu do ołtarza ks. Adrian uroczyście odśpiewał Orędzie Paschalne (Exsultet) — starożytny hymn wychwalający Zmartwychwstanie, który zaprasza do radości całą ziemię, aniołów i lud Boży. Był to moment niezwykle podniosły, wprowadzający wszystkich w świętowanie zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią.

Następnie rozpoczęła się Liturgia Słowa, w której odczytano aż siedem czytań ze Starego Testamentu, każde zakończone psalmem responsoryjnym i modlitwą. Poszczególne fragmenty ukazywały historię zbawienia — od stworzenia świata, przez wyjście Izraelitów z Egiptu, aż do zapowiedzi Nowego Przymierza. Po nich zabrzmiało uroczyste „Chwała na wysokości Bogu”, a dzwony i organy, milczące od Wielkiego Czwartku, znów rozbrzmiały z całą mocą, ogłaszając radość ze Zmartwychwstania.

Po Epistole, czyli czytaniu z Listu św. Pawła, wierni wysłuchali Ewangelii o pustym grobie — o tym, że Jezus żyje. W kazaniu ks. Adrian podkreślił, że noc Zmartwychwstania to czas przejścia: z ciemności do światła, ze śmierci do życia, ze strachu do nadziei. Zwrócił uwagę, że to właśnie w tej nocy objawia się najgłębszy sens chrześcijańskiej wiary — Chrystus naprawdę zmartwychwstał i daje nam udział w nowym życiu.

W dalszej części celebracji nastąpiła Liturgia Chrzcielna. Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych, kapłan poświęcił wodę chrzcielną, zanurzając w niej paschał jako znak uświęcenia. Wszyscy wierni odnowili przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekając się zła i wyznając wiarę w Boga, po czym zostali pokropieni wodą święconą — jako przypomnienie chrztu i oczyszczenia, które daje nowe życie w Chrystusie.

Liturgię dopełniła Eucharystia, w której cała wspólnota zjednoczyła się z Jezusem Zmartwychwstałym, przyjmując Go w Komunii Świętej. Była to uczta paschalna — prawdziwe święto nowego życia. Kościół był już jasno oświetlony, ozdobiony kwiatami, co wyrażało głęboką wiarę w zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią.

Wigilia Paschalna była nie tylko upamiętnieniem wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat, ale żywym uczestnictwem w misterium paschalnym — przejściu Jezusa ze śmierci do życia. W tej liturgii cały Kościół staje się świadkiem Zmartwychwstania i głosi: Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!

Zdjęcia wykonał Piotr Piszczek.