Już wkrótce zasiądziemy przy wigilijnym stole. Warto postarać się, by nie była to zwykła kolacja, ale spotkanie, w czasie którego centralną Osobą będzie nowonarodzony Jezus. Niech poniższy tekst pomoże nam właściwie przeżyć ten czas.
Po odczytaniu Ewangelii ojciec rodziny mówi: Chrystus Pan dziś przypomina nam swoje przyjście na ziemię. Bóg stał się człowiekiem, przyszedł, by nas zjednoczyć z Ojcem w niebie oraz zjednoczyć nas ludzi w swojej miłości. Zanim weźmiemy w ręce opłatek i połamiemy się ze sobą, i z tymi którzy nam opłatek przysłali, obejmijmy modlitwa wszystkich, których chcemy dziś wspominać i być z nimi w jedności.
– Panie Jezu, obdarz nas szczęściem, radością, miłością i pokojem, także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych
– Panie Jezu, wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych i nieszczęśliwych, pociesz i umocnij Dobrą Nowiną Zbawienia
– Panie Jezu, obdarz, naszych zmarłych krewnych, bliskich, znajomych szczęściem i wiecznym zbawieniem
– Pozostając w ciszy przedstawmy z wiarą, Bogu nasze osobiste podziękowania, prośby a by je pobłogosławił
Chrystus : Ojcze nasz …
Polećmy Bogu przez pośrednictwo Matki Jezusa Chrystusa – naszą rodzinę, naszych przyjaciół , sąsiadów, gości , samotnych i chorych: „Zdrowaś Maryjo …
Wierzę w Boga …”
Bożemu miłosierdziu polećmy także zmarłych z naszych rodzin…
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…
Ojciec rodziny bierze talerz z opłatkami i mówi: Najcenniejszym darem Boga dla ludzkości jest Jezus Chrystus, darmo Go otrzymując, Jego chcę właśnie dawać każdemu. Tylko On – jako ten chleb – opłatek – jest Chlebem dającym prawdziwe życie, życie wieczne. Teraz ojciec podaje każdemu na talerzu opłatki zaczynając od najstarszych. Każdy bierze sobie opłatek. Ojciec składa życzenia, następnie łamie się opłatkiem z matką i pozostałymi członkami rodziny. Dzieci łamią się opłatkiem najpierw z rodzicami, następnie ze starszymi osobami i miedzy sobą.
6. SPOŻYWANIE WIECZERZY WIGILIJNEJ
7. WSPÓLNE KOLĘDOWANIE
Po Wieczerzy wspólnie całą rodziną przy „rodzinnym żłóbku” lub „choince” kolędowanie (śpiewanie kolęd). Nie należy włączać telewizora. Kiedy wieczerza dobiegnie końca, śpiewamy kolędy, dzieci mogą zainscenizować małe jasełka przy choince. Święta Narodzenia Pańskiego są również doskonała okazją, by wprowadzać dzieci w tajemnice naszej wiary, by rozmawiać z nimi na temat tego, w co i dlaczego wierzymy. Nie traćmy tej okazji przekazania wiary. Niech tradycja tych świat nie ogranicza się jedynie do wspólnie spożytej wigilijnej wieczerzy, połamania się opłatkiem czy wręczenia prezentów spod choinki i ewentualnego przyjścia na pasterkę. Chciejmy razem śpiewać kolędy, poświęćmy czas na wspólne rozmowy o tym, co wydarzyło się w Betlejem 2000 lat temu, ale też o tym, co dzieje się teraz w naszym życiu, dlaczego obchodzimy te święta.