Powoli, aczkolwiek nieuchronnie, zbliżamy się do zakończenia czasu śpiewania kolęd. W naszym kościele było po temu mnóstwo okazji. Zarówno w czasie liturgii, jak i w czasie specjalnych koncertów kolędowych, które mogliśmy przeżyć dzięki chórowi parafialnemu „Lutnia” i „Scholi Joachima”. Cieszymy się, że modlitwa śpiewem w naszej wspólnocie ma się coraz lepiej. To, co zostało nam w uszach i pamięci na zawsze pozostanie nasze. Teraz, patrząc na zdjęcia, możemy jeszcze nacieszyć nasze oczy.

Dotyczy wtorku i środy ostatniego, piątego tygodnia odwiedzin. Szczegóły poniżej. Przypominamy również o możliwości zapisów na kolędę uzupełniającą na czwartek 25 stycznia.

Wtorek 23 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: Braci Mieroszewskich 122A

tylko od 16.00

Ks. Adrian: ul. Projektowa i Kantora Mirskiego
Ks. Łukasz: ul. Braci Mieroszewskich 73 i 73a

 

Środa 24 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: Braci Mieroszewskich 93A, 93B, 99, 101, 103

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: Braci Mieroszewskich 83, 85
Ks. Adrian: Kępa 1k, 1l i 1ł

 

Wizyta Duszpasterska 1 tydzień

W wyjątkowych przypadkach, sytuacjach od nas niezależnych (np. choroba) plan kolędy może ulec zmianie. Ewentualne zmiany będą ogłaszane na bieżąco, prosimy o śledzenie informacji.

 

Czwartek 28 grudnia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: ul. Długosza 1A, 3A, 5A, 7A, 9A i 3
Ks. Adrian: ul. Długosza 5 i 7
Ks. Karol: ul. Długosza 9, 11 i 13
Ks. Łukasz: ul. Długosza 15, 17 i 19

 

Piątek 29 grudnia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: ul. Długosza 21, 23, 25, 27 i 29
Ks. Proboszcz: ul. Stańczyka 1, 3, 5, 7 i 9 oraz Infelda 8a
Ks. Adrian: ul. Stańczyka 11, 13, 15, 17, 19, 21 oraz 2 i 4
Ks. Łukasz: ul. Sikorskiego 1, 3, 5 oraz 2, 4, 6, 8 i 10

 

Sobota 30 grudnia

tylko od 9.00

Ks. Adrian: ul. Komuny Paryskiej numery parzyste
Ks. Łukasz: ul. Komuny Paryskiej numery nieparzyste
Ks. Rafał: ul. Długosza 31, 33 i 35
Ks. Proboszcz: ul. Długosza 37, 39, 41, 43
Ks. Karol: ul. Stańczyka 6, 8, 10, 12 i 14

 

 

 

Wizyta Duszpasterska 2 tydzień

W wyjątkowych przypadkach, sytuacjach od nas niezależnych (np. choroba) plan kolędy może ulec zmianie. Ewentualne zmiany będą ogłaszane na bieżąco, prosimy o śledzenie informacji.

 

Wtorek 2 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: ul. Dworska 16, 18 i 20
Ks. Proboszcz: ul. Dworska 12a i 14

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: ul. Dworska 52 i 50
Ks. Adrian: ul. Dworska 58 oraz ul. Kamienna

 

Środa 3 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: ul. Sikorskiego 12, 14, 16, 18 i 20
Ks. Karol: ul. Dworska 44, 46, 48, 56

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: ul. Dworska  38,40
Ks. Adrian: ul. Dworska 22,36

 

Czwartek 4 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Adrian: ul. Dworska 2, 4 i 6
Ks. Karol: ul. Dworska 8 i 10
Ks. Proboszcz: ul. Dworska 12 i 12b

 

 

Piątek 5 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: ul. Dworska 15, 24 i 26.
Ks. Adrian: ul. Sikorskiego 22, 24 i 26
Ks. Proboszcz: ul. Dworska 34, 54 i 60

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: ul. Dworska 42, 38a

 

 

 

Wizyta Duszpasterska 3 tydzień

W wyjątkowych przypadkach, sytuacjach od nas niezależnych (np. choroba) plan kolędy może ulec zmianie. Ewentualne zmiany będą ogłaszane na bieżąco, prosimy o śledzenie informacji.

 

Poniedziałek 8 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Łukasz: Modrzewiowa 2 i 4
Ks. Proboszcz: Modrzewiowa 4a, 6
Ks. Adrian: ul. ks. Popiełuszki
Ks. Karol: ul. Jagiełły 6 i 8

 

Wtorek 9 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: ul. Sokolska, Niemojewskiego i Banacha

tylko od 16.00

Ks. Adrian: domy przy ul. Jagiełły
Ks. Łukasz: ul. Dworska 17,30

 

Środa 10 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: ul. Piękna 6 i 10

tylko od 16.00

ks. Adrian: ul. Dworska 28,32
Ks. Łukasz: ul. Piękna 12

 

Czwartek 11 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Adrian: ul. Piękna 4 i 8
Ks. Proboszcz: ul. Kowalskiego 6 i 8

 

Piątek 12 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: domy przy ul. Chrobrego, Krzywoustego oraz blok Krzywoustego 3 od końca
Ks. Proboszcz: blok Krzywoustego 3 od początku

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: ul. Kowalskiego 4

 

Sobota 13 stycznia

tylko od 9.00

Ks. Proboszcz: ul. Kowalskiego 2
Ks. Karol: Dolna Środula, ul. Kukuczki i Józefowska
Ks. Adrian: ul. Zuzanny, Jędryczki, Domańskiego, Rauka, Pańczyka, Wnukowskiego, Michałowskiego i Szreniawskiego

 

 

Wizyta Duszpasterska 4 tydzień

W wyjątkowych przypadkach, sytuacjach od nas niezależnych (np. choroba) plan kolędy może ulec zmianie. Ewentualne zmiany będą ogłaszane na bieżąco, prosimy o śledzenie informacji.

 

Poniedziałek 15 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: ul. Jagiełły 2 i 4
Ks. Adrian: ul. Chrobrego 2 i 4
Ks. Łukasz: ul. Chrobrego 5 i 7

 

Wtorek 16 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: domy przy ul. Kowalskiego, Lelewela i Długosza

tylko od 16.00

Ks. Adrian: ul. Chrobrego 6 i ul. Piękna 14,
Ks. Łukasz: ul piękna 16, 18 i 20

 

Środa 17 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: domy przy ul. Żwirki i Wigury, Bajana, Emilii Plater

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: Modrzewiowa 8
Ks. Adrian: domy przy ul. Pięknej i Kazimierza Wielkiego

 

Czwartek 18 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: Piękna 1,1a i 3, 3a
Ks. Adrian: domy przy ul. Kwiatowej

 

Piątek 19 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: Braci Mieroszewskich 69a, 71 i 71a
Ks. Karol: Braci Mieroszewskich 59a i 59b

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: Braci Mieroszewskich 59c, 63a

 

Sobota 20 stycznia

tylko od 9.00

Ks. Proboszcz: Kępa 1, 1a, 1b, 1c i 1d
Ks. Karol: Kępa 1e, 1f, 1g,
Ks. Adrian: Kępa1h, 1i, 1j,

 

 

 

Wizyta Duszpasterska 5 tydzień

W wyjątkowych przypadkach, sytuacjach od nas niezależnych (np. choroba) plan kolędy może ulec zmianie. Ewentualne zmiany będą ogłaszane na bieżąco, prosimy o śledzenie informacji.

 

Poniedziałek 22 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Adrian: Braci Mieroszewskich 65a, 67a
Ks. Łukasz: Kępa 2, 2a, 2b, 2c
Ks. Karol: Kępa 2d, 2e, 2f, 2g (m. 10 obok wejścia do klatki G)

 

Wtorek 23 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Karol: Braci Mieroszewskich 122A

tylko od 16.00

Ks. Adrian: ul. Projektowa i Kantora Mirskiego
Ks. Łukasz: ul. Braci Mieroszewskich 73 i 73a

 

Środa 24 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Proboszcz: Braci Mieroszewskich 93A, 93B, 99, 101, 103

tylko od 16.00

Ks. Łukasz: Braci Mieroszewskich 83, 85
Ks. Adrian: Kępa 1k, 1l i 1ł

 

Czwartek 25 stycznia

od godz. 9.00 i od 16.00

Ks. Adrian: Kępa 2h, 2i, 2j i domy prywatne przy ul. Kępa
Ks. Proboszcz: Uzupełnienia
   

 

 

 

Uprzejmie informujemy, że w tym roku opłatki nie będą rozprowadzane na terenie parafii.

Można je nabyć w zakrystii naszego kościoła od poniedziałku do soboty pomiędzy 6.30 a 7.30 i pomiędzy 16.30 a 17.30. Natomiast w niedzielę od 6.30 do 13.00 i 16.30 a 18.00.

Świece „Caritas”, w różnych wielkościach i kolorach, są do nabycia w kwiaciarni parafialnej czynnej od poniedziałku do piątku 9.00 – 17.00 lub w soboty i niedziele pomiędzy 8.00 a 13.00.

Serdecznie zapraszamy.

Wśród licznych pytań, które napływają do redakcji, znalazło się jedno

sprowokowane niedawnymi wydarzeniami w kościele sosnowieckim:

„Wiele osób spowiada się z niczego u księży, którzy przed chwilą

uczestniczyli w czynach niegodnych. Czy uzyskane rozgrzeszenie

jest ważne i czy nasza spowiedź ma sens?”.

Odpowiada ks. Andrzej Cieślik

 

Pewien mężczyzna cierpiał kiedyś straszliwie na ból zęba. Ponieważ była sobota wieczorem i nigdzie nie mógł znaleźć otwartego gabinetu stomatologicznego, postanowił pójść prywatnie tam, gdzie była możliwość. Gdy już z wielką ulgą znalazł czynny gabinet, z przerażeniem przeczytał na tabliczce nazwisko lekarza. Ponieważ nie był jeszcze pewien, delikatnie uchylił drzwi i zajrzał do wnętrza. Jego oczom ukazała się dobrze znana twarz człowieka, o którym wiedział, że kiedyś miał romans z jego żoną. Cała sprawa o mało nie zakończyła się rozpadem małżeństwa, które ocaliła tylko jego heroiczna miłość i gotowość do przebaczenia żonie. Przerażony mężczyzna wycofał się na korytarz. „Nigdy nie siądę na fotel człowieka, który zrobił mi takie świństwo”, pomyślał. Z drugiej strony ząb bolał niemiłosiernie, a następnego dnia była niedziela. Mężczyzna usiadł na korytarzu i, mimo bólu, próbował myśleć trzeźwo. „Jeśli teraz nie pozwolę sobie pomóc, to będę musiał cierpieć przez najbliższych kilkadziesiąt godzin. Czy ktoś tylko dlatego, że prywatnie jest świnią, gorzej wyleczy mi zęba?”. Po dłuższym namyśle przekroczył próg gabinetu. Spotkanie nie było łatwe, ale dentysta stanął na wysokości zadania. Po godzinie pacjent wyszedł z o wiele mniejszym bólem i perspektywą spokojnego weekendu. Na koniec wizyty lekarz rzucił tylko przez zaciśnięte zęby: „Przepraszam”. Wypisał też receptę na środek przeciwbólowy i antybiotyk. Mężczyzna wrócił do domu i spędził jeden z najcudowniejszych weekendów ze swoją żoną.

Według najbardziej delikatnych wyników badań, 12% lekarzy, którzy zalecają pacjentom rzucenie palenia jako warunek powrotu do zdrowia, sami palą regularnie.

W Polsce rozwodzi się statystycznie 36% małżeństw, które w kościele lub w urzędzie stanu cywilnego deklarowały dozgonną wierność. Niewiele mniejszy jest odsetek rozpadających się małżeństw sakramentalnych. Także wśród osób, które są zaangażowane w Kościele lub należą do różnych wspólnot.

W diecezji sosnowieckiej mieszka i pracuje około 450 kapłanów. W sprawie kilku z nich istnieją uzasadnione podejrzenia, że żyją w sposób nielicujący z godnością księdza. Każdy z tych przypadków jest badany przez diecezję, jeśli tylko został zgłoszony przez konkretnych wiernych. Każdy z tych przypadków, to o jeden za dużo. Bo komu wiele dano, od tego wiele będzie się wymagać, mówi Jezus.

Żyjący na przełomie IV i V wieku naszej ery św. Augustyn napisał: „Gdy Piotr chrzci, chrzci Chrystus. Gdy Judasz chrzci, chrzci Chrystus”. Ważność łaski otrzymanej w sakramentach jest tak wielka, że nie może ona zależeć od dyspozycji szafarza sakramentu.

Oczywiście nie jest obojętne, w jakim stanie ducha kapłan (lub inny szafarz) udziela sakramentu. Przede wszystkim nie jest to obojętne dla samego kapłana. Sprawując sakrament w stanie grzechu ciężkiego (poza wypadkiem konieczności, jak na przykład rozgrzeszenie w niebezpieczeństwie śmierci) kapłan zaciąga kolejny grzech ciężki. Jest to więc ogromny cios dla jego duchowości, dla relacji z Jezusem. Mimo to sakrament jest sprawowany ważnie, choć niegodziwie ze strony kapłana. A jak to wygląda ze strony przyjmującego? Oczywiście on nie ponosi żadnej winy, bo nie może zwykle znać duchowego stanu szafarza. Przyjmując sakrament w dobrej wierze otrzymuje to, co należy do jego istoty: w wypadku chrztu zgładzenie grzechu pierworodnego i włączenie do wspólnoty Kościoła, w wypadku spowiedzi – rozgrzeszenie,  w wypadku bierzmowania dary Ducha Świętego i tak dalej.

Teologia mówi jednak o dwóch rodzajach łaski sakramentalnej. Pierwszy: ex opere operato, to łaska, jaką Jezus związał z konkretnym sakramentem. Jest ona udzielana niezależnie od stanu, nastawienia i dyspozycji szafarza. Jednakże dodatkowa łaska, ex opere operantis, płynie z osobistej dyspozycji zarówno szafarza, jak i przyjmującego. Sakrament przyjęty z wiarą prawdopodobnie zaowocuje o wiele lepiej, niż przyjęty z poczucia obowiązku lub jakichś przyczyn społecznych. Z drugiej strony wierni wyczuwają, kiedy kapłan udziela sakramentu z głębi swojej wiary. Dlatego ludzie przemierzali setki kilometrów, by się wyspowiadać u św. Jana Marii Vianney’a lub ojca Pio. Mieli przekonanie, że sakrament sprawowany przez tych kapłanów będzie dla niech szczególnie owocny.

W potocznym języku ludzi świeckich, zaangażowanych w życie Kościoła, funkcjonuje określenie: „Ten ksiądz jest wierzący”. Zakłada ono, że wiara nie jest czymś związanym z funkcją kapłańską, lecz jest cechą konkretnej osoby, którą może ona posiadać, lub nie. Zatem jest do pomyślenia również ksiądz niewierzący, lub wierzący w niewielkim stopniu. Jest do pomyślenia ksiądz, który prowadzi podwójne życie. Wypełnia, czasem na bardzo wysokim poziomie, społeczną funkcję bycia kapłanem, natomiast nie łączy tego z osobistą świętością, i nawet się o to nie stara. Buduje jakiś rodzaj relacji z wiernymi, nieraz zresztą bardzo bliskich i serdecznych, ale kompletnie nie buduje relacji z Jezusem. Próbuje dawać to, czego sam nie posiada. W takiej sytuacji łatwo wchodzi w pułapkę podwójnego życia. Potem przypomina to już zsuwanie się po równi pochyłej i ostatecznie kończy się całkowitą zdradą Chrystusa. Jakież to gorszące. Ilu innych, porządnych kapłanów i wiernych świeckich może wtedy stracić wiarę i odejść? Czy to nie znak całkowitego upadku Kościoła charakterystyczny dla dzisiejszych czasów? Zaraz, zaraz. Czy aby na pewno tylko dzisiejszych? Przywoływałem już w tym tekście postać Judasza, którego najbardziej pamiętamy właśnie z tego, że zdradził Jezusa. Ale zdrada nie wykluła się w jeden dzień. Jan Ewangelista, przy okazji opisu namaszczenia Jezusa przez kobietę i oburzenia Judasza, że olejku nie sprzedano za 300 denarów i nie rozdano ich ubogim zauważa, że Judasz nie powiedział tego z troski o ubogich, ale dlatego, że był złodziejem wykradającym ze wspólnego trzosa. Taki proceder nie trwał dzień, czy dwa. Musiał być rozciągnięty w czasie. Judasz prowadził więc podwójne życie, z jednej strony spełniając funkcję Apostoła, z drugiej będąc złodziejem. W jakiś sposób wytrzymywało to jego sumienie. Wytrzymało nawet dodatkowe trzydzieści srebrników za wydanie Jezusa. Dopiero gdy zobaczył skutki swojej zdrady, przekroczyło to jego możliwości. Poszedł i popełnił samobójstwo. Widzimy więc, że ani podwójne życie jednego z Apostołów (ponad 8% spośród wszystkich!), ani zdradzenie Jezusa, ani nawet samobójstwo duchownego, który zobaczył efekt swojej zbrodni nie jest czymś, co zdarzyło się teraz po raz pierwszy. To było i jest wpisane w historię Kościoła od samego początku. Kościół musiał się z tym zmierzyć u zarania swoich dziejów. I przetrwał to, ponieważ wiara pierwszych jego członków nie budowała się ani na Judaszu, ani na Piotrze, tylko na Jezusie.

W naszej parafii można już składać wypominki. Można tego dokonać zarówno w zakrystii, jak i w kancelarii parafialnej oraz mailowo, bądź telefonicznie. W celu uniknięcia przejęzyczeń uprzejmie prosimy o wspólne z księdzem odczytanie tekstu Zmarłych Bliskich i ustalenia jak mają być wyczytywane. W związku z tym polecamy również, by tekst modlitwy przekazać jak najwcześniej. Wypominki mogą być zarówno oktawalne – połączone z Różańcem za Zmarłych i odmawiane od 1 do 8 listopada, jak i roczne – odmawiane co tydzień przed Mszą Świętą niedzielną, od około 10.10 – 10.15.

A czym są wypominki… można zapoznać się z poniższym tekstem.

Modlitwa błagalna za zmarłych, zwana “wypominkami” była praktykowana już w starożytności! Skąd wzięła się ta forma modlitwy za zmarłych? Dlaczego co roku przed uroczystością Wszystkich Świętych zamawiamy wypominki?

Wypominki za zmarłych to modlitwa połączona z wymienianiem imion i nazwisk naszych bliskich zmarłych: rodziców, krewnych, przyjaciół, współmałżonków, dzieci.

Skąd wzięły się wypominki?

Wypominki w starożytnej liturgii odczytywano podczas tzw. dyptyki, na których zapisywano zarówno składających ofiarę, jak i tych, za których ona była składana. Ich odczytywanie trwało niekiedy bardzo długo, dlatego z czasem zastąpiły je krótsze memento (czyli wspomnienia).

Stopniowo przyjęła się też znana do dzisiaj praktyka odprawiania Mszy Świętych za zmarłych pokutujących w czyśćcu. Podczas każdej Eucharystii Kościół modli się za wszystkich, którzy odeszli z tego świata. Używa wtedy słów: Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach i o wszystkich, którzy odeszli już z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości (II Modlitwa Eucharystyczna).

Po co składamy wypominki za zmarłych?

Dzisiejsze wypominki, są kontynuacją starożytnych dyptyków. Mają bardzo podobny sens. Przede wszystkim są one wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi i tego, który przeszedł już granicę śmierci. Pisząc imiona zmarłych na kartkach wypominkowych, a następnie je odczytując wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej Księdze Życia.

Podobnie jak w starożytności, do dzisiaj wypominki związane są one z Eucharystią. Za zmarłych wypisanych na kartkach wypominkowych odprawiana jest Msza św. Warto pamiętać, że wypominki nie są tylko i wyłącznie tradycją Kościoła. To modlitwa za zmarłych, aby zostali uwolnieni od grzechów i kar za grzechy. Oznacza to uwolnienie z czyśćca i wejście do nieba, czyli tego stanu życia, do którego wszyscy wierzący zdążamy.

Składając prośbę o wypominki pamiętajmy o tym, że to szczególny wyraz miłości i wyjątkowy sposób modlitwy za dusze tych, którzy już odeszli.

Kiedy odmawiane są wypominki za zmarłych?

Modlitwa ta odmawiana jest codziennie przez oktawę uroczystości Wszystkich Świętych w wypominkach jednorazowych lub też oktawalnych – przez 8 dni od uroczystości Wszystkich Świętych, półrocznych i rocznych – odczytywanych przed niedzielnymi Mszami św.

Za Stacja7.pl