Każdego roku 15 sierpnia Kościół Powszechny świętuje Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W naszej wspólnocie parafialnej, świętujemy także kolejną rocznicę poświęcenia naszego kościoła.

Jedyne zdjęcie naszego kościoła przed rozbudową.

Biskup Tadeusz Łubieński, w 1854 roku konsekrował pierwszy kościół.

Nasza świątynia była konsekrowana dwukrotnie. Pierwszy kościół (biała niższa część) został konsekrowany 17 września 1854 roku przez biskupa pomocniczego kujawsko-kaliskiego Tadeusza Łubieńskiego. Już pod koniec XIX wieku świątynia była za mała dla rozwijającej się parafii.

W 1898 roku ówczesny proboszcz ks. Józef Dotkiewicz postanowił wybudować nowy, większy kościół. Budowa trwała dziesięć lat do 1908 roku. Pochłonęła ona koszt 200.000 rubli. By przybliżyć wielkość owej sumy w latach 1900-1910 na terenie Królestwa Polskiego za dniówkę robotnika rolnego beż wyżywienia, który posiadał własne zwierzę pociągowe płacono 1 rubla.

Rzut przyziemia naszego kościoła.

Biskup kielecki Augustyn Łosiński, 15 sierpnia 1910 roku konsekrował nowy kościół

Ks. Józef Dotkiewicz, z jego inicjatywy został wybudowany nowy kościół parafialny.

Nowy kościół został zbudowany z czerwonej nietynkowanej cegły, obok starego, którego prezbiterium zostało zburzone. W jego miejscu zostało zrobione wejście do nowego kościoła. Stary kościół pozostał na froncie nowego i stanowi jego wielką kruchtę. Nowy kościół został konsekrowany przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego 15 sierpnia 1910 roku, jest on budowlą nieorientowaną, zwróconą prezbiterium w kierunku północno-zachodnim. Starsza część świątyni wzniesiona została na rzucie prostokąta i jest jednonawową budowlą z dwiema wieżami w fasadzie. Nowsza część kościoła, założona na rzucie krzyża łacińskiego, jest trzynawowa, z sześcioprzęsłowym korpusem nawowym, trójprzęsłowym transeptem i dwuprzęsłowym prezbiterium.

Niech 113 rocznica poświęcenia naszego kościoła będzie okazją do dziękczynienia za naszą wspólnotę oraz okazją do wybłagania Boga o dalsze błogosławieństwo dla naszej wspólnoty.