1. We wtorek przypada uroczystość Wszystkich Świętych. Porządek Mszy świętych w kościele jak w niedziele (wieczorem o 17.00!), natomiast Msze święte w kaplicy na cmentarzu będą o godzinie 9.00 i 12.00. Przypominamy, że tego dnia udział we Mszy świętej jest dla katolika obowiązkowy, a jego zaniedbanie jest grzechem ciężkim. Wierni, którzy nabożnie odwiedzą cmentarz i pomodlą się za zamarłych, zyskają odpust dla dusz w czyśćcu cierpiących. Odpust ten w dniach 1-8 listopada jest odpustem zupełnym, a w pozostałe dni roku jest odpustem cząstkowym. Jest to odpust pod zwykłymi warunkami. Odpust zupełny można zyskać dla jednej duszy w czyśćcu cierpiącej, jeden raz na dzień.
  2. Od wtorku, w związku ze zmianą czasu Msze święte wieczorne będziemy odprawiać o godzinie 17.00. Kancelaria w listopadzie będzie czynna do południa od 9.00 do 10.00, a po południu po zakończeniu Mszy wieczornej, czyli od 18.00 do 19.00. Prosimy o zwrócenie uwagi na zmianę.
  3. W środę Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych – dzień zaduszny. Msze święte w kościele o godzinie 7.00 i 17.00. W kaplicy na cmentarzu Msza święta o godzinie 12.00 a po niej procesja różańcowa z modlitwą za zmarłych.
  4. We wtorek na cmentarzu będziemy przyjmować na wypominki do godziny 13.00. Będzie także można złożyć ofiarę na utrzymanie naszego seminarium.
  5. W poniedziałek i wtorek będzie również prowadzona na cmentarzu kwesta na odnowienie zabytkowego pomnika – kaplicy Wrzosków, gdzie pochowany jest Stanisław Wrzosek, jeden z najbardziej znanych działaczy niepodległościowych w Zagłębiu Dąbrowskim.
  6. Msze święte oktawalne za zmarłych wspominanych w wypominkach oktawalnych będą odprawiane od 1 do 8 listopada o godzinie 17.00. Będą one poprzedzone różańcem z odczytywanymi nazwiskami zmarłych, który będziemy rozpoczynać o godzinie 16.00.
  7. Nasza parafialna kwiaciarnia będzie w tym tygodniu czynna również w poniedziałek, w godzinach od 9.00 do 17.00. Robiąc w niej zakupy wspieramy bieżącą działalność parafii.
  8. 4 listopada obchodzi imieniny ks. Karol. Msza święta od Żywego Różańca i Straży Honorowej NSPJ w jego intencji będzie w niedzielę 6 listopada o godzinie 7.00.
  9. Trwają prace przy wymianie ogrodzenie wokół kościoła. Jeśli pogoda pozwoli, chcemy je zakończyć w połowie listopada. Dziękujemy za ofiary składane na ten cel.
  10. W czwartek po Mszy świętej o 17.00 będzie spotkanie dla kandydatów do bierzmowania. Zapraszamy.

PORZĄDEK LITURGII W KAPLICY NA CMENTARZU

1 LISTOPADA

Msze święte będą odprawione o godzinach 9.00 i 12.00

1 listopada na cmentarzu będzie możliwość podania nazwisk zmarłych do modlitwy wypominkowej 

2 LISTOPADA

Msza święta o godzinie 12.00

po niej odbędzie się tradycyjna procesja po cmentarzu

Przypominamy odpusty, jakie można uzyskać w dniach od 1 do 8 listopada, za dusze zmarłych:

  1. Wierni, którzy nabożnie odwiedzą cmentarz i pomodlą się za zamarłych, zyskają odpust dla dusz w czyśćcu cierpiących. Odpust ten w dniach 1-8 listopada jest odpustem zupełnym, a w pozostałe dni roku jest odpustem cząstkowym. Jest to odpust pod zwykłymi warunkami. Odpust zupełny można zyskać dla jednej duszy w czyśćcu cierpiącej, jeden raz na dzień.
  2. Wierni, którzy odwiedzą kościół lub kaplicę w celu przyjścia z pomocą duszom zmarłych i odmówią tam Ojcze nasz i Wierzę, w Dzień Zaduszny mogą zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami.

Zwykłe warunki uzyskania odpustu
Do tej informacji należy jeszcze dodać, że odpusty te można uzyskać „pod zwykłymi warunkami”, czyli po wypełnieniu tzw. warunków wstępnych, potrzebnych do otrzymania jakiegokolwiek odpustu. Są to: spowiedź sakramentalna, przyjęcie Komunii Św. i modlitwa w intencji papieża. Chodzi tu o intencję, jaka Ojciec Święty wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby papieża. Warunek dotyczący modlitwy w intencjach Ojca Świętego wypełnia się całkowicie przez odmówienie Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo. Pozostawia się jednak wiernym możliwość odmówienia jakiejkolwiek innej modlitwy, zgodnie z ich pobożnością. Ponadto do uzyskania odpustu wymaga się wykluczenia wszelkiego przywiązania do grzechu, nawet powszedniego. Zatem tylko ten jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności. Jeśli brakuje pełnej tego rodzaju dyspozycji, albo nie zostaną spełnione wyliczone warunki, wtedy odpust będzie tylko cząstkowy.

Co to jest odpust?
Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (KKK 1471). Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba uświadomić sobie, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. W sakramencie pojednania ta kara wieczna jest odpuszczona i następuje przywrócenie komunii z Bogiem. Jednakże każdy grzech, nawet powszedni, powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia albo na ziemi, albo po śmierci w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”.

Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i rożnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od „starego człowieka” i przyoblec w człowieka nowego (por. KKK 1472 – 1473). W pracy nad sobą nie musi on jednak liczyć tylko na siebie, może bowiem czerpać ze skarbca Kościoła, który stanowią duchowe dobra płynące z Komunii Świętych, a są to zadośćuczynienia i zasługi Chrystusa Pana, a także modlitwy i dobre uczynki Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych, którzy pracując nad własnym uświęceniem, przyczynili się też do zbawienia swoich braci (por. KKK 1476).

Odpust cząstkowy lub zupełny
Odpust jest cząstkowy lub zupełny w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części lub w całości. Jest on oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym. Stąd tym więcej będzie darowania, im więcej gorliwości okaże osoba zyskująca odpust. Można uzyskać tylko jeden odpust zupełny w ciągu dnia. Jednakże w momencie śmierci wierny może uzyskać odpust zupełny, chociażby tego dnia zyskał już inny odpust zupełny. Odpust cząstkowy można uzyskać kilka razy dziennie, chyba że co innego jest wyraźnie zaznaczone. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać kilka odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii eucharystycznej i po jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego zyskuje się tylko jeden odpust zupełny. Wypada, by Komunia Święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego miały miejsce w tym dniu, w którym wykonuje się dzieło obdarzone odpustem.

Odpust za siebie lub za zmarłego
Odpust cząstkowy lub zupełny możemy ofiarować za zmarłego na sposób wstawiennictwa lub za siebie. Nie możemy uzyskać odpustu dla nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek, dopóki żyje, sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić warunki wymagane do otrzymania odpustu.

 

Tradycyjnie w dniach od 1 do 8 listopada Kościół szczególnie w swoich modlitwach pamięta o zmarłych. W naszej parafii nabożeństwo wypomnkowe będzie odprawiane od 1 do 8 listopada o godzinie 16.00. W ramach modlitw za zmarłych będzie różaniec za zmarłych oraz odczytywanie nazwisk zmarłych poleconych w wypominkach, o 17.00 będzie odprawiona Msza święta w intencji tych zmarłych.

W kancelarii oraz w zakrystii można podawać nazwisk bliskich zmarłych do tej modlitwy. Ponadto 1 listopada na cmentarzu będzie dyżurował ksiądz, u którego będzie można podać imiona i nazwiska zmarłych do tej modlitwy.

W każdą niedzielę przed Mszą o godzinie 10.30 modlimy się w naszym kościele za zmarłych, w wypominkach rocznych. Nazwiska zmarłych do tej modlitwy również można podawać w kancelarii, zakrystii lub 1 listopada na cmentarzu.

Ogłoszenia duszpasterskie

XXX NIEDZIELA ZWYKŁA

  1. W dzisiejszą niedzielę zostaje przeprowadzona zbiórka na Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia, będącą żywym pomnikiem Jana Pawła II. Głównym zadaniem fundacji jest gromadzenie środków na stypendia dla zdolnej lecz ubogiej młodzieży.

  2. Taca z dzisiejszej niedzieli wspomoże Papieskie Dzieła Misyjne.

  3. Spotkania indywidualne rodziców dzieci pierwszokomunijnych z ks. proboszczem rozpoczną się od listopada. Za tydzień podamy szczegółowe informacje.

  4. Wzorem ubiegłych lat postanowiliśmy wydać kolejną edycję naszego kalendarza. Tym razem kalendarz prezentuje życie duszpasterskie naszej parafii w ostatnim roku. Został on przygotowany w dwóch formatach: mniejszy kosztuje 25 zł., większy 30 zł. Kalendarze możemy nabywać w sklepiku parafialnym. Tam też możemy się zaopatrzyć w dewocjonalia, książki i kwiaty.

  5. W zakrystii oraz w kancelarii przyjmujemy na wypominki za zmarłych. Prosimy o wyraźne wypisanie na kartkach nazwisk zmarłych oraz zaznaczenie, czy mają to być wypominki całoroczne, czytane w każdą niedzielę przed Mszą o godzinie 10.30 czy oktawalne, czytane w czasie różańca przed Mszami oktawalnymi w listopadzie. Dziękujemy za składane przy tej okazji ofiary.

  6. Przypominamy, że w przyszłym tygodniu wypada zmiana czasu z letniego na zimowy, będzie miało miejsce dokładnie w nocy z soboty 29 października na niedzielę 30 października i wtedy nasze zegarki z godziny 3:00 przestawiamy na 2:00.

 

  1. Dziś w naszej parafii przeżywamy uroczystość odpustową ku czci św. Jadwigi Śląskiej. Jest ona związana z zabytkowym, liczącym około 200 lat, kościołem wybudowanym pierwotnie jako kaplica w ogrodzie pałacu hrabiów Mieroszewskich, dziś znajdującym się po prawej stronie od naszego Kościoła. Pierwszą patronką tego kościoła była św. Jadwiga Śląska, w 2003 roku nadano kościołowi tytuł Matki Bożej Akowskiej. Św. Jadwiga jest także patronką naszego dekanatu. W związku z uroczystością odpustową w dniu dzisiejszym po każdej Mszy świętej można nawiedzić ten kościół – najstarszą świątynię w Sosnowcu.
  2. Dziękujemy młodzieży za posprzątanie i udekorowanie Kościoła Matki Bożej Akowskiej i św. Jadwigi Śląskiej na dzisiejszą uroczystość odpustową. Relację ze sprzątania można zobaczyć na stronie internetowej naszej parafii.
  3. Z racji dzisiejszego odpustu zbiórka na Fundację Dzieło Nowego Tysiąclecia, będącą żywym pomnikiem Jana Pawła II, zostanie przeprowadzona w przyszłą niedzielę. Natomiast taca z następnej niedzieli wspomoże Papieskie Dzieła Misyjne.
  4. Po Mszach świętych o godzinie 9.00, 10.30 i 12.00 z racji odpustu nasza kawiarenka zaprasza na kawę i coś słodkiego. Poczujemy także w ten sposób atmosferę świętowania.
  5. Spotkania indywidualne rodziców dzieci pierwszokomunijnych z ks. proboszczem rozpoczną się od listopada. Za dwa tygodnie podamy szczegółowe informacje.

Kościół w latach 30. XX wieku

Pierwszy kościółek w Zagórzu wybudowano na początku XIX wieku z fundacji ówczesnych właścicieli Zagórza – rodziny Mieroszewskich. Dokładny czas powstania pozostaje nieznany, podobnie jak autor projektu. Jest to niewielki kościółek, położony obecnie na północny-zachód od kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Joachima, poza ogrodzeniem kościelnym. Zbudowany został z nieregularnych ciosów kamiennych na planie prostokąta z cylindryczną wieżą dostawioną na osi. Prezbiterium zamknięte jest prosto. Wejście do kościoła znajduje się w przyziemiu wieży, na osi obiektu. Okna – po dwa w bocznych elewacjach nawy i dwa w prezbiterium – zakończono ostrołukowo. Ponadto w zamknięciu prezbiterium na poziomie poddasza umieszczono okrągłe okienko – okullus, w wieży szereg takich okienek. Sklepienia, jeśli pierwotnie istniały, nie zachowały się. Dach w partii korpusu był dwuspadowy, na wieży cylindryczny. Niestety, dachy i oryginalna więźba dachowa nie zachowały się, tak samo jak stolarka okienna i drzwiowa. Wnętrze nawy jednoprzestrzenne. Wieża dwukondygnacyjna, w partii przyziemia przedsionek, na drugiej kondygnacji mała przestrzeń z dużym oknem, otwierającym się na poddasze korpusu. Wyposażenie nie zachowało się do naszych czasów. Kościółek stylizowany jest na budowlę znacznie starszą, romańską lub, jak mówiono, „piastowską” – zgodnie z wczesnoromantycznymi tendencjami początku XIX wieku

Kościół w latach 50 tych XX wieku

O tym, że kaplica należała do dworu, a nie do parafii, świadczyć może również fakt, że z czasem została bardzo zaniedbana. Mogło się to wiązać ze sprzedażą Zagórza w drugiej połowie XIX wieku wielkim potentatom przemysłowym: najpierw właścicielem został Gustaw von Kramst, następnie finansiści francuscy, zgrupowani w Sosnowieckim Towarzystwie Kopalń i Hut. W związku z tym kaplica nie pełniła już dotychczasowej funkcji związanej z dworem i stopniowo popadała w ruinę. Na zdjęciu z lat 20. XX wieku obiekt jest w bardzo złym stanie technicznym, ale posiada jeszcze dachy. Dach nawy kryty jest strzechą, co moim zdaniem świadczy o przeprowadzonych doraźnych naprawach.

Kamienna Kaplica z połowy XIX wieku w Sosnowcu – Zagórzu przy ulicy Jerzego Popiełuszki pod wezwaniem świętej Jadwigi Śląskiej ulegała postępującemu zniszczeniu zamieniając się w ruinę. W latach 70 XX wieku podjęto pierwsze kroki zabezpieczające mury świątyni po zawaleniu się jej dachów.

Świątynia dzisiaj

 

 

W latach 1993-2002 odbudową kaplicy zajął się Związek Żołnierzy Armii Krajowej oddział w Sosnowcu przy wsparciu finansowym Wydziału Kultury, Sportu i Rekreacji Urzędu Miejskiego w Sosnowcu oraz parafii św. Joachima w Sosnowcu. Budynek odbudowano i odrestaurowano przy zaangażowaniu i konsultacji z Miejskim Konserwatorem Zabytków w Sosnowcu. Za zgodą biskupa Adama Śmigielskiego zmieniono wezwanie kaplicy na tytuł Matki Bożej AKowskiej.

We wnętrzu zasługują na uwagę obraz Matki Bożej wykonany przez panią Irenę Stankiewicz – żołnierza Armii Krajowej, zdjęcia żołnierzy Armii Krajowej oraz dwa sztandary przedstawiające patronkę kaplicy św. Jadwigę Śląską oraz patrona parafii św. Joachima.

W dniu 23 czerwca 2002 roku w kościele św. Joachima w Sosnowcu odbyło się uroczyste nabożeństwo celebrowane przez ks. Biskupa Adama Śmigielskiego oraz poświęcenie odbudowanej i odrestaurowanej kaplicy.

W roku 2009 kaplica zyskała certyfikat „Perła w Koronie województwa śląskiego 2009” w konkursie na 10 najbardziej niezwykłych budowli i pereł architektury województwa śląskiego.

Kościółek posiada także pierwotne wezwanie św. Jadwigi Śląskiej, każdego roku obchodzony jest w parafii św. Joachima odpust nawiązujący do tytułu tego najstarszego budynku sakralnego w granicach dzisiejszego miasta Sosnowca jaką jest kaplica przy kościele św. Joachima. By zachować pamięć o tytule najstarszego kościoła w Sosnowcu, dekanatowi Zagórze powstałemu po utworzeniu Diecezji Sosnowieckiej nadano za patronkę świętą Jadwigę Śląską.

Wnętrze świątyni

Do opracowania niniejszej notki wykorzystano:

  1. artykuł Pani Małgorzaty Malinowskiej-Klimek pt, „Najważniejsze zabytki architektoniczne Zagórza” zawarty w książce „Z dziejów Zagórza” pod redakcją naukową Dariusza Rozmusa i Sławomira Witkowskiego wydaną w 2008 roku;
  2. informacje zawarte w kościółku Matki Bożej AKowskiej oraz św. Jadwigi Śląskiej na tablicy pamięci;
  3. książkę „Sosnowiec obraz miasta i jego dzieje” wydanej pod redakcją Antoniego Barciaka i Andrzeja Jankowskiego w Sosnowcu w 2016 roku.

Jadwiga urodziła się między 1174 a 1180 rokiem na zamku nad jeziorem Amer w Bawarii jako córka hrabiego Bertolda VI i Agnieszki Wettyńskiej. Miała czterech braci i trzy siostry. Jedną wydano za Filipa, króla Francji, drugą za Andrzeja, króla Węgier (była matką św. Elżbiety), trzecia wstąpiła do klasztoru. Jadwiga otrzymała staranne wychowanie.

W roku 1190 Jadwiga została wysłana do Wrocławia na dwór księcia Bolesława Wysokiego, gdyż została upatrzona na żonę dla jego syna, Henryka. Miała wtedy prawdopodobnie zaledwie 12 lat. Data ślubu nie jest bliżej znana. Możliwym do przyjęcia jest czas pomiędzy rokiem 1186 a 1190. Jako miejsce ślubu przyjmuje się zamek Andechs, chociaż nie jest też wykluczone, że było to we Wrocławiu lub Legnicy. Henryk Brodaty 8 listopada 1202 r. został panem całego księstwa. Rychło też udało mu się do dzielnicy śląskiej dołączyć dzielnicę senioratu, czyli krakowską, a także znaczną część Wielkopolski. Dlatego figuruje on w spisie władców Polski.

Henryk i Jadwiga stanowili wzorowe małżeństwo. Mieli siedmioro dzieci: Bolesława (ur. ok. 1194), Konrada (1195), Henryka (1197), Agnieszkę (ok. 1196), Gertrudę (ok. 1200), Zofię (przed 1208) i najmłodsze, nieznane z imienia dziecko, ochrzczone w okresie Bożego Narodzenia na zamku w Głogowie w 1208 roku, które prawdopodobnie wkrótce zmarło. Krótko żyło kilkoro dzieci Jadwigi: Bolesław zmarł pomiędzy 1206 a 1208 r., zaś Konrad w 1213 roku. Podobnie dwie córki: Agnieszka i Zofia zostały pochowane przed 1214 rokiem. Tak więc w okres pełnej dojrzałości weszli tylko Henryk i Gertruda.

Ostatnich 28 lat pożycia małżeńskiego małżonkowie przeżyli wstrzemięźliwie, związani ślubem czystości zawartym uroczyście w 1209 roku przed biskupem wrocławskim Wawrzyńcem. Jadwiga miała w chwili składania tego ślubu około 33 lat, a Henryk Brodaty ok. 43 (na pamiątkę tego wydarzenia Henryk zaczął nosić tonsurę mniszą i zapuścił brodę, której nie zgolił aż do śmierci).

Na dworze wrocławskim powszechne były zwyczaje i język polski. Jadwiga umiała się do nich dostosować, nauczyła się języka i posługiwała się nim. Jej dwór słynął z karności i dobrych obyczajów, gdyż księżna dbała o dobór osób. Macierzyńską troską otaczała służbę dworu.

Wyposażyła wiele kościołów w szaty liturgiczne haftowane ręką jej i jej dwórek. Do dworu księżnej należała również niewielka grupa mężczyzn duchownych i świeckich. Księżna bardzo troszczyła się o to, aby urzędnicy w jej dobrach nie uciskali poddanych kmieci. Obniżyła im czynsze, przewodniczyła sądom, darowała grzywny karne, a w razie klęsk nakazywała mimo protestów zarządców rozdawać ziarno, mięso, sól itp. Zorganizowała także szpitalik dworski, gdzie codziennie znajdowało utrzymanie 13 chorych i kalek (liczba ta miała symbolizować Pana Jezusa w otoczeniu 12 Apostołów). W czasie objazdów księstwa osobiście odwiedzała chorych i wspierała hojnie ubogich.

Jadwiga popierała także szkołę katedralną we Wrocławiu i wspierała ubogich zdolnych chłopców, którzy chcieli się uczyć. Starała się także łagodzić dolę więźniów, posyłając im żywność, świece i odzież. Bywało, że zamieniała karę śmierci czy długiego więzienia na prace przy budowie kościołów lub klasztorów. Jej mąż chętnie na to przystawał. Była jednak tak delikatna wobec Henryka, że zawsze to jemu zostawiała ostateczną decyzję. Dlatego to jego podpis figuruje przy licznych dekretach fundacji.

W swoim życiu Jadwiga dość mocno doświadczyła tajemnicy Krzyża. Przeżyła śmierć męża i prawie wszystkich dzieci. Jej ukochany syn, Henryk Pobożny, zginął jako wódz wojska chrześcijańskiego w walce z Tatarami pod Legnicą w 1241 r. Narzeczony jej córki Gertrudy, Otto von Wittelsbach, stał się mordercą króla niemieckiego Filipa, w następstwie czego zamek rodzinny Andechs zrównano z ziemią, a Ottona utopiono w Dunaju. Po tych strasznych wydarzeniach Gertruda nie chciała wychodzić za mąż za kogo innego. Po osiągnięciu odpowiedniego wieku wstąpiła w 1212 roku do klasztoru trzebnickiego, ufundowanego dziesięć lat wcześniej przez jej rodziców.

Siostra Jadwigi, również Gertruda, królowa węgierska, została skrytobójczo zamordowana; druga siostra, królowa francuska, Agnieszka, ściągnęła na rodzinę hańbę małżeństwem, którego nie uznał papież (ponieważ poprzedni związek Filipa II Augusta nie został unieważniony), była zatem matką nieślubnych dzieci. Mąż Jadwigi, książę Henryk, w 1229 r. dostał się do niewoli Konrada Mazowieckiego; Jadwiga pieszo i boso poszła z Wrocławia do Czerska i rzuciła się do nóg Konradowi – dopiero wówczas wyżebrała uwolnienie męża, pod warunkiem jednak, że ten zrezygnuje z pretensji do Krakowa. W końcu jeszcze spadł na Henryka grom klątwy za przywłaszczenie sobie dóbr kościelnych i książę umarł obłożony klątwą. Jadwiga jednak bez szemrania znosiła te wszystkie dopusty Boże.

Po śmierci męża, Henryka (19 marca 1238 r.), Jadwiga zdała rządy żonie Henryka Pobożnego, Annie, i zamknęła się w klasztorze sióstr cysterek w Trzebnicy, który sama wcześniej ufundowała. Do cierpień osobistych zaczęła dodawać pokuty, posty, biczowania, włosiennicę i czuwania nocne. Przez 40 lat życia spożywała pokarm tylko dwa razy dziennie, bez mięsa i nabiału. W 1238 r. na ręce swojej córki Gertrudy, ksieni w Trzebnicy, złożyła śluby zakonne i stała się jej posłuszna. Zasłynęła z pobożności i czynów miłosierdzia.

Wyczerpana surowym życiem mniszki, zmarła 14 października 1243 r., mając ponad 60 lat. Zaraz po jej śmierci do jej grobu w Trzebnicy zaczęły napływać liczne pielgrzymki: ze Śląska, Wielkopolski, Łużyc i Miśni.

Z polecenia papieża w latach 1262-1264 przeprowadzono badania kanoniczne w Trzebnicy i we Wrocławiu. Ich akta przesłano do Rzymu. O kanonizację Jadwigi zabiegał także papież Urban IV, który jako legat papieski w latach 1248-1249 aż trzy razy odwiedził Wrocław i znał dobrze Jadwigę. Jednak jego śmierć przeszkodziła kanonizacji. Dokonał jej dopiero jego następca, Klemens IV, w kościele dominikanów w Viterbo 26 marca 1267 r. Na prośbę Jana III Sobieskiego papież bł. Innocenty XI rozciągnął kult św. Jadwigi na cały Kościół (1680).

Św. Jadwiga Śląska była patronką fundatorki kościoła w Zagórzu – Jadwigi Mieroszewskiej. W ogrodzie dworskim hrabiów Mieroszewskich w Zagórzu wystawiono niewielki kościołek, istniejący do dzisiaj, odbudowany z ruiny w 1997 jako kościół Matki Boskiej Akowskiej, wcześniej nosił on wezwanie św. Jadwigi Śląskiej, stąd kościół św. Joachima obchodzi drugi odpust właśnie ku czci św. Jadwigi na pamiątkę najstarszego kościółka wystawionego w granicach dzisiejszego miasta Sosnowca. Św. Jadwiga Śląska jest także patronką dekanatu w Sosnowcu – Zagórzu.

  1. Trwa październik, miesiąc modlitwy różańcowej. Na różaniec zapraszamy każdego dnia o godzinie 17.30.
  2. W przyszłą niedzielę zapraszamy wszystkich na uroczystość odpustową ku czci św. Jadwigi, która była pierwszą patronką zagórskiego dekanatu i jest nią do dnia dzisiejszego. Suma odpustowa o godzinie 12.00. Odprawi ją i wygłosi kazanie ks. Robert Gacek, moderator ruchu oazowego w naszej diecezji. Na sumę zapraszamy całą asystę, chór i wszystkie grupy i wspólnoty parafialne, oraz wszystkich parafian.
  3. Dzisiaj o godzinie 19.00 w ramach Międzynarodowego Zagłębiowskiego Festiwalu Organowego w naszej świątyni odbędzie się koncert, na którym wystąpią wraz z organistą Romanem Chylą sopranistka Agnieszka Zakrzewska-Weber z Katowic oraz tenor Konrad Cygal z Austrii. Początek koncertu o godzinie 19.00, wstęp wolny dla wszystkich, serdecznie zapraszamy.
  4. W piątek obchodzimy Dzień Edukacji Narodowej. W modlitwie polecamy Bogu nauczycieli, wychowawców i wszystkich pracowników oświaty.
  5. Zapraszamy do czytania prasy katolickiej. Dzisiejsza Niedziela poświęca wiele miejsca tematowi szkoły i edukacji. Znajdziemy tam także tekst ks. proboszcza, będący jednym z komentarzy do zagadnienia, czy szkoła wychowuje dzisiaj do patriotyzmu.